Το Σ.Ε.Ε. είναι η πιο συχνή λειτουργική διαταραχή που προσβάλει το έντερο. Υπολογίζεται ότι το 8-10% του πληθυσμού παγκοσμίως πάσχει από Σ.Ε.Ε.

Συνώνυμοι όροι είναι: Σπαστική κολίτιδα, ευερέθιστο κόλο, ιδιοπαθής δυσκοιλιότητα και νευρογενής διάρροια. Τα συμπτώματα ποικίλουν, ενώ φαίνεται οι εξάρσεις να έχουν άμεση σχέση και με καταστάσεις άγχους.
Οι ασθενείς παραπονιούνται συνήθως για κοιλιακό άλγος, διαταραχές κενώσεων, αίσθηση ατελούς κένωσης, παρουσία βλέννης στα κόπρανα αλλά και ναυτία, απώλεια όρεξης και κατάθλιψη.

Ένα λεπτομερές ιστορικό από τον γιατρό θα κατευθύνει την διάγνωση και θα καθησυχάσει τον ασθενή.

Εάν τα συμπτώματα επιδεινώνονται και το άτομο παρουσιάζει σημεία οργανικής νόσου θα πρέπει να υποβάλλεται σε ενδοσκοπικό έλεγχο.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι σύνθετη και θα είναι σωστό να προσαρμόζεται σε κάθε ασθενή ανάλογα με την σοβαρότητα των εξάρσεων, την ψυχολογική κατάσταση και τον βαθμό συνεργασίας του με τον θεράποντα ιατρό.

Παγκοσμίως είναι σε εξέλιξη πολλά θεραπευτικά πρωτόκολλα που αφορούν: τις διατροφικές συνήθειες, την χρήση αντιβιοτικών, προβιοτικών, σπασμολυτικών, τους ανταγωνιστές των 5-ΗΤ3 υποδοχέων της σεροτονίνης και αγωνιστές των 5-ΗΤ4 της σεροτονινης χωρίς όμως σαφή αποτελέσματα σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο.
Όμως και αντικαταθλιπτικά φάρμακα, ψυχολογική θεραπεία, σωματική άσκηση και βελονισμός έχουν δοκιμαστεί στην αντιμετώπιση του Σ.Ε.Ε.

Όταν η ποιότητα ζωής του ασθενούς αλλοιώνεται, αλλά και οι δοκιμασμένες θεραπείες δεν έχουν αποδώσει θεωρείται σκόπιμη η εξέταση του από γαστρεντερολόγο προκειμένου να αποφασισθεί στοχευμένη θεραπεία.